کیست پاپلئوتال یا کیست بیکر چیست؟

کیست پاپلئوتال که به آن کیست بیکر نیز گفته می‌شود، یک کیست پر از مایع است که در پشت زانو (حفره‌ی پشت زانو یا فضای پاپلئوتال) ایجاد می‌شود. این کیست معمولاً به دلیل افزایش مایع مفصلی ناشی از مشکلات زانو مانند آرتروز، آسیب‌های غضروفی، پارگی مینیسک یا التهاب مفصل (آرتریت روماتوئید) ایجاد می‌شود.

علائم کیست پاپلئوتال:

• تورم پشت زانو که ممکن است در برخی موارد به ساق پا نیز گسترش یابد.
• درد، به‌ویژه هنگام خم و راست کردن زانو یا فعالیت‌های شدید.
• احساس سفتی و محدودیت حرکتی در زانو.
• در برخی موارد، پارگی کیست می‌تواند باعث درد ناگهانی، تورم و قرمزی ساق پا شود که ممکن است با ترومبوز ورید عمقی (DVT) اشتباه گرفته شود.

تشخیص و درمان:

• پزشک با معاینه فیزیکی و در صورت لزوم سونوگرافی، MRI یا آرتروگرام کیست را تشخیص می‌دهد.
• در بسیاری از موارد، کیست نیازی به درمان ندارد و خودبه‌خود بهبود می‌یابد، اما اگر علائم شدید باشند:
  • استفاده از داروهای ضدالتهابی (مانند ایبوپروفن) برای کاهش درد و التهاب.
  • درناژ کیست (تخلیه مایع با سوزن) در صورت تورم شدید.
  • تزریق کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب.
  • فیزیوتراپی برای بهبود عملکرد زانو.
  • درمان علت زمینه‌ای مانند آرتروز یا پارگی مینیسک.
  • در موارد نادر، جراحی برای برداشتن کیست در صورت مزمن شدن و عدم بهبود.

پیشگیری:

• حفظ وزن مناسب و پرهیز از فشار بیش از حد بر زانو.
• انجام تمرینات تقویت‌کننده عضلات اطراف زانو.
• درمان سریع آسیب‌های زانو و التهاب‌های مفصلی.

اگر کیست باعث درد یا محدودیت حرکتی شد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.